Αγαπητέ αναγνώστη,
Σου γράφω αυτό το γράμμα, αρχικά γιατί είμαι χαμένος μέσα σε κάτι βουνά στην κεντρική Νορβηγία και το μέρος σε εμπνέει από μόνο του για να γράψεις. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι έχουν περάσει πέντε μέρες απ’ όταν έφυγα από τη χώρα και ακόμα τώρα μπόρεσα να ανασάνω ξανά. Τώρα άρχισα να συνειδητοποιώ ότι αν δεν απομακρυνθείς λίγο από την καθημερινότητα σου, δεν μπορείς να καταλάβεις τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτή.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο απλά επιβιώνουμε, δεν ζούμε. Επαναλαμβανόμενες συζητήσεις περί εμβολιασμού και “ύπαρξης” του ιού, μάσκες, μέτρα ατομικής προστασίας, βομβαρδισμός κυβερνητικών εντολών από τα χρηματοδοτούμενα μέσα ενημέρωσης και όλα πάλι από την αρχή. Για να μη συζητήσουμε καν για τον τομέα της εστίασης, που η μόνη μας δουλειά πλέον είναι να προσπαθούμε να αποσαφηνίσουμε κάθε καινούριο ΦΕΚ που βγαίνει, και στη συνέχεια να πρέπει να κάνουμε τους ελεγκτές του κράτους στους ανθρώπους που βγαίνουν για να πιουν ένα καφέ και να χαλαρώσουν.
Και έρχομαι τώρα εγώ να σε ρωτήσω αγαπητέ αναγνώστη. Τι έκανες τον τελευταίο ενάμιση χρόνο για σένα; Σίγουρα στην πρώτη καραντίνα όλοι βρήκαμε χρόνο για τον εαυτό μας, αλλά ουσιαστικά μας είχαν αναγκάσει να τον βρούμε. Ωστόσο πότε ήταν η τελευταία φορά που επέλεξες να το κάνεις; Πότε ήταν η τελευταία φορά που απομακρύνθηκες από την καθημερινότητα σου και ξέχασες τα πάντα; Πότε ήταν η τελευταία φορά που ανέβηκες σε ένα βουνό και απλά ανάσανες βαθιά το καθαρό οξυγόνο; Πότε ήταν η τελευταία φορά που έμεινες να χαζεύεις τη θάλασσα και βράδιασε χωρίς να το καταλάβεις; Η τελευταία φορά που κοίταξες τα αστέρια;
Εγώ επέλεξα να φύγω από τη χώρα για λίγες μέρες, γιατί αυτός είναι ο δικός μου τρόπος διαφυγής. Για εσένα αγαπητέ αναγνώστη μπορεί να είναι κάτι άλλο, για παράδειγμα να παίξεις ποδόσφαιρο με τους φίλους σου, να κλείσεις το κινητό και να κάτσεις στη πολυθρόνα σου διαβάζοντας ένα βιβλίο, οτιδήποτε. Καν’ το όμως!
Ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε παρακάτω. Ο ιός θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα στη ζωή μας, δεν χρειάζεται ωστόσο να την επηρεάζει πλέον τόσο πολύ. Άφησέ τον έξω από τις συζητήσεις σου. Συζήτησε για τη ζωή, για τον έρωτα, για το μέλλον. Όταν πιστέψουμε πραγματικά ότι έρχονται καλύτερες μέρες, μόνο τότε θα έρθουν.
Και μη ξεχνάς αγαπητέ αναγνώστη.
Δικά μας είναι τα όνειρα, ό, τι θέλουμε τα κάνουμε.
Καλή αντάμωση.